Sunday, August 30, 2009

Hello

Нэгэн гунигтай дуу би сонсоно. Намар надад бөөн бөөн бодол бас гуниг авчирчиж. Хэн нэгнийг үгүйлэн санаад байх шиг. Хэдэн муусайн найзуудаа санаж байна. Холын холд байгаа гэж бодхоор бүүр их санаж байна. Хамтдаа хөтлөлцөөд гүйж байсан гудамж, арай томхон болчоод уулзан суудаг байсан цайны газарын хажуугаар өнгөрөх бүрдээ би санаа алдан та нарыгаа санаж байна. Нэг л өдөр бүгд хэдэн тийшээ тараад явчихсан.
Одоо харин би ганцаараа үлдээд та нарыгаа дурсан санан суух юм даа энд.
Өөрт байгаа бүхнээ та нартайгаа хуваалцахгүй бол байж чаддаггүй байж билээ. Баяр гуниг аль бүгдийг минь хуваалцан, амьдралын хамгийн хатуу хүнд бэрхийг даван туулахад түшиг тулгуур минь болсон найзууд минь. Нэгэн өдөр хаалгыг минь тогшоод инээлдсээр гэрт минь орж ирэх байх гэж би хүлээсээр л сууна. Он цагын эргэлт биднийг нэг холдуулж нэг ойртуулна.
Айж эмээх зүйлгүй гэнэн зоригоороо их олон зүйлийг бид хамтдаа хийдэг байж билээ. Анхны үерхэл , анхны үнсэлт, анхны шөнийн тухай ам нээж та нартаа л итгэж ярьдаг байж билээ. Одоо гэтэл гуниг зовлонгоо сэтгэлдээ шингээгээд дотогшоо уйлдаг нэгэн болжээ. Алсаас утасны дуудлага ирэхэд амар мэндээ мэдэлцээд нөгөө л жижүүрийн хэдэн үгээ хэлээд сэтгэл дэхь гунигаа нуусаар өнгөрнө.
Биес холдуул сэтгэл холдоно гэдэг үгийг одоо л ойлгох шиг. Зүү орох зайгүй хэдэн найзууд хэлхэлдээл, уулзалгүй нэг өдөр өнгөрвөл дотор давчдан та нарыгаа санадаг байсансан. Нартай сайхан нэгэн өдөр та нарыгаа ирхээр найз нь хүлээж бас санаж байсанаа хэлээд уйлж магадгүй ээ. Эсвэл хөшүүн зан гаргаж хөхөрч инээлгүй чимээгүй сууж ч магад. Ойлгоорой. Цаг хугацаа өнгөрч царай зүс нь өөрчлөгдсөн ч цаад сэтгэл нь хүүхэд зангаа гээгээгүй багын хэвээрээ л байгаа шүү та хэдийгээ хүлээн сууж байгаа шүү гэдгийг минь битгий мартаарай.

No comments:

Post a Comment